27 lut Rodzaje Terapii
Terapia poznawczo-behawioralna
Gabinet działa w teoretycznych ramach psychoterapii poznawczo-behawioralnej ( CBT ), który jest obecnie uważany za jeden z najbardziej niezawodnych i skutecznych modeli dla zrozumienia i leczenia zaburzeń psychopatologicznych. Ten rodzaj psychoterapii jest wskazany jako leczenie dla wielu zaburzeń psychicznych. Podejście poznawczo-behawioralne opiera swoją teorię i techniki na związku między emocjami, myślami i zachowaniem. Zgodnie z tą relacją zdarzenia nie stworzyłyby i nie podtrzymałyby problemów psychologicznych, emocjonalnych i behawioralnych ludzi, ale byłyby one określane i utrzymywane przez konstrukcje poznawcze jednostki lub przez jej myśli. W terapii poznawczo-behawioralnej problemy emocjonalne ludzi są ujmowane jako produkt myśli, często dysfunkcyjnych, które jednocześnie wyzwalają pewne równie dysfunkcyjne zachowania, które mogą powodować emocjonalne cierpienie człowieka. Terapia ta charakteryzuje się naukowo ugruntowaną wiedzą, zorientowaną na cel i opartą na współpracy z terapeutą. Klient i terapeuta współpracują, koncentrując się na tym co jest tu i teraz, mając na celu opracowanie strategii mających w konsekwencji redukcję objawów i modyfikację mechanizmów poznawczych, emocjonalnych i behawioralnych, które je utrzymują, tak by człowiek mógł czuć się lepiej i pewniej ze sobą i swoimi lękami.
Terapia interpersonalna metapoznawcza
Interpersonal Metacognitive Therapy (IMT) jest modelem psychoterapii stosowanym w leczeniu zaburzeń osobowości. Należy do terapii poznawczych trzeciej generacji i integruje zasady, narzędzia i techniki z różnych orientacji w szersze ramy teoretyczne. Zasada leżąca u podstaw tego modelu polega na tym, że cierpienie osób z zaburzeniami osobowości jest podtrzymywane przez obecność specyficznej dysfunkcyjnej dynamiki relacji, która powtarza się w czasie.
Celem IMT jest poprawa relacji międzyludzkich poprzez zwiększenie umiejętności metapoznawczych osoby, takich jak zdolność rozpoznawania i refleksji nad własnymi oraz innymi myślami, potrzebami, emocjami czy zachowaniem, umiejętnością radzenia sobie z własnym cierpieniem, rozwiązywania relacji konfliktowych, dokonania samodzielnych wyborów życiowych i dążenia do celów zgodnych ze swoimi pragnieniami .
Wykorzystuje techniki wyobraźni, sensomotoryczne i dramaturgiczne do eksploracji subiektywnych doświadczeń i promowania zmian poprzez dostęp do bardziej adaptacyjnych aspektów osobowości.
Terapia Skoncentrowana na Współczuciu
Terapia Focused Therapy (Terapia Skoncentrowana na Współczuciu) została opracowana przez Paula Gilberta w 2005 roku i przystosowane do pracy z pacjentami bardzo samokrytycznymi z silnym poczuciem winy i wstydu. Aspekty te uznawane są jako powstałe w okresie dzieciństwa, w systemie regulacji emocji (system obrony przed zagrożeniami; bodziec, system poszukiwania zasobów i przyjemności oraz system uspokajający). Terapia ta opiera się na założeniu, że systemy regulacji emocji obecne w naszym mózgu są aktywowane w sposób dysfunkcyjny.
Ten rodzaj terapii „aktywuje” proces zmiany polegający na modulacji systemów motywacyjnych i afektywnych związanych z przywiązaniem; prowadzącym do równowagi pomiędzy trzema systemami regulacji emocjonalnej wspomnianymi powyżej i aktywacją systemu uspokajającego w celu regulacji emocji, takich jak złość, strach, wstręt i wstyd, którego wspólnym elementem jest poczucie zagrożenia. Współczucie to zdolność, która pozwala aktywować system uspokajający, akceptować bolesne emocje oraz obserwować siebie i swoje działania w sposób nieoceniający. Według Gilberta na współczucie składa się 6 elementów: troska o innych, wrażliwość na cierpienie, aktywne uczestnictwo, empatia, tolerancja na cierpienie i nieoceniająca postawa.
Terapia schematów
Terapia schematów to podejście terapeutyczne opracowane przez Jeffreya Younga i jego współpracowników, który integrują w swoich założeniach podejście zarówno poznawczo-behawioralne, psychodynamiczne oraz terapii Gestalt.
Jest to podejście, które zostało stworzone w celu leczenia silnie zakorzenionych problemów psychologicznych, uważanych za trudne do leczenia, takich jak zaburzenia i cechy osobowości, które utrzymują się w czasie. Terapia schematów ma na celu zidentyfikowanie podstawowych potrzeb, uniwersalnych, wrodzonych, które opiekun zaspokaja, gdy dziecko jest małe, ale których osoba od dzieciństwa nie była w stanie zaspokoić inaczej, jak tylko poprzez strategie radzenia sobie, które z biegiem czasu stały się dysfunkcyjne i przynoszą skutki odwrotne do zamierzonych. Celem tego podejścia terapeutycznego jest zapewnienie, aby osoba wydobyła swoją część mądrego dorosłego, aby zaspokoić sfrustrowane potrzeby w sposób autonomiczny i funkcjonalny. Zgodnie z Terapią Schematu każda osoba ma zaintrygowane trzy różne tryby: tryb dziecka, tryb rodzica i tryb radzenia sobie, które są aktywowane w różnym czasie w interakcji ze środowiskiem zewnętrznym i przeszkadzają w zaspokajaniu jego podstawowych potrzeb.
Psychoterapeuta, który stosuje terapię schematów, identyfikuje różne tryby pacjenta, a następnie używa różnych technik: psychoterapeutycznych, relacyjnych, poznawczych i empirycznych; aby interweniować w różnych aktywowanych trybach pacjenta.
Terapia schematów jest bardzo skuteczna w leczeniu wielu zaburzeń, które wywodzą się z patologicznych cech osobowości, po zmniejszeniu ostrych objawów. Forma terapii jest skuteczna w leczeniu przewlekłych problemów lękowych i depresyjnych, zaburzeń odżywiania, problemów w związkach.
Cognitive Behavior Therapy (DBT) jest rodzajem terapii poznawczo-behawioralnej opracowanej przez Marsha Linehan w latach 90. do leczenia Borderline Personality Disorder, Jest on uważany za rodzaj terapii, która posiada wiele dokonanych klinicznie ocen jej skuteczności. Przez wiele lat DBT wypracowała dane o skuteczności klinicznej także w leczeniu innych problemów psychologicznych, których łączy obecność rozregulowania emocji (z powodu których osoba stara się regulować i zarządzać swoimi emocjami), a także obecnością pobudzenia (takie jak napadowe objadanie się, nadużywanie narkotyków, samookaleczanie, kompulsywne wydawanie pieniędzy, rozwiązłość seksualna oraz zachowania samobójcze i parnobójcze).
DBT poprzez walidację emocjonalnego cierpienia osoby i promocję regulacji emocji oraz lepszego zarządzania zachowaniami dysfunkcyjnymi, pomaga danej osobie rozwijać bardziej funkcjonalne alternatywne zachowania i gwarantować lepszą jakość życia. Jest to oparte na dialektycznej wizji świata, starając się połączyć u pacjenta napęd w kierunku zmian z akceptacją.
psycholog sportu Katowice
Świat sportu rządzi się swoimi prawami. Wyniki sportowych rywalizacji zależą zarówno od zmiennych technicznych, fizycznych jak i strategii które są ważne przy wygrywaniu meczów lub zawodów. Często to jednak aspekt psychiczny i zmienne psychologiczne, relacyjne i grupowe odgrywają decydującą rolę w sukcesie sportowców i drużyn . W tym sensie spójność grupy, pewność siebie, jaką sportowiec ma do siebie, motywacja, umiejętność zarządzania własnymi emocjami czy uważne podejście itp. będą determinować zachowanie sportowca zarówno na treningu, jak i na zawodach. Psycholog sportu wpływa na zachowanie się zawodnika podczas ważnego wydarzenia sportowego. Nauczy zawodnika jak radzić sobie z presją oraz co robić gdy pojawią się lęki.
EMDR jest to skrót z ang. Desensitization Eye Movement i Reprocessing. EMDR jest techniką opracowaną w 1987 roku przez Francine Shapiro i stanowi opartą na dowodach metodę leczenia zespołu stresu pourazowego (PTSD), urazów psychicznych i innych niekorzystnych doświadczeń życiowych. W trakcie leczenia obserwujemy zarówno spadek lęku związanego z pamięcią traumatycznych wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości, jak i pozytywną transformację przeżywanych emocji, pojawianie się spontanicznych spostrzeżeń i zmian w odczuciach, zachowaniach i negatywnych ocenach, które osoba tworzy w sobie. Traumatyczne wspomnienia jest uwięzione są ciele migdałowatym czyli w strukturze mózgu odgrywającej która odgrywa najważniejszą rolę w tworzeniu i przechowywaniu wspomnień emocjonalnych. Osoba poddawana terapii EMDR będzie mogła przepracować traumatyczne wydarzenia, które miały miejsce w jej życiu. Technika ta stanowi bardzo ważny wkład w psychoterapię, ponieważ umożliwia dostęp do informacji przechowywanych w pamięci, stymuluje ich przetwarzanie i doprowadza do bardziej adaptacyjnego i funkcjonalnego rozwiązania.
Jak wybrać psychoterapeutę?
Psychoterapia to bardzo żywa dziedzina, która wciąż zmienia się i ewoluuje. Nurtów psychoterapeutycznych mamy wiele, a nowych wciąż przybywa. To trochę tak jak z prawem. W ramach całej dziedziny prawa, mamy prawo np. rodzinne, karne, cywilne, wojskowe czy morskie. Każda psychoterapia ma ten sam cel: pomóc klientowi. Każdy nurt ma różne pomysły, techniki, formy jak to zrobić. Niezależnie od nurtu, najskuteczniejsi terapeuci mają pewne wspólne cechy: entuzjazm, autentyczność, dostępność, odwaga, pewność siebie, elastyczność w działaniu. Nieustannie zwracają uwagę na możliwości i potrzeby klienta. W pracy terapeutycznej dużo czasu poświęcają na poznanie klienta i wspólne ustalenie obszaru do pracy, wytyczenie celów tak aby uzyskać lepsze samopoczucie swojego klienta. Jednocześnie są otwarcie na informacje zwrotne od klienta i zawsze szukają możliwości wspólnego rozwiązania wszelakich trudności i problemów. Przede wszystkim jednak warto zwrócić uwagę na swoje odczucia w kontakcie z terapeutą – w końcu spędzimy z nim sporo czasu, więc dobrze móc czuć się swobodnie.
Jeśli nie potrafisz zdecydować, jaki nurt psychoterapii jest ci potrzebny, skontaktuj się z terapeutą lub zapisz się na konsultację wstępną. Podczas rozmowy czy spotkania konsultacyjnego, po omówieniu problemu i twoich potrzeb, zostanie zaproponowana ci praca w określonym nurcie psychoterapeutycznym.